نفس مامان

الهی! من نه انم که زفیض نگهت چشم بپوشم نه تو انی که گدا را ننوازی به نگاهی در اگر باز نگردد نروم باز به جایی پشت دیوار نشینم چو گدا برسر راهی کس به غیر از تو نخواهم چه بخواهی چه نخواهی باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی

سالهاست که می خواهم شعر و سیگار را ترک کنم اما نمی شود آخر چگونه هم شب باشد و تو و هم سیگار و قهوه  پس شعر چه می شود ؟! یا اینکه تو باشی و شعر یاد اولین قرار  پس سیگار چه می شود ؟! اصلا انگار باید تو را ترک کنم ...!

"گفت: اینقدر سیگار نکش، میمیری.. گفتم: اگه نکشم میمیرم... گفت:اگه بکشی با درد میمیری.. گفتم:اگه نکشم از درد میمیرم.........." 

صبح تا شب به زمین سیاه چشم میدوزم و سیگار!!! شب تا صبح به سقف بی رنگ چشم میدوزم و سیگار!! من از تماشای افق گریزانم ! من از نگاه کردن به اجساد میترسم!!

عجايب زبان فارسي : ما واسه صداهای کاملا مشابه،حروف مختلف داریم عجايب زبان فارسي : ما واسه صداهای کاملا مشابه،حروف مختلف داریم واسه این صدا ۲تا حرف داریم:ت،ط واسه این۲تا:هـ ،ح واسه این۲تا:ق،غ ............واسه این۲تا:ء،ع واسه این ۳تا:ث،س،ص و واسه این ۴تا:ز،ذ،ض،ظ این یعنی: «شیشه» رو نمی‌شه غلط نوشت «دوغ» رو می‌شه ۱ جور غلط نوشت «غلط» ۳ جور «دست» ۵ جور «اینترنت» ۷ جور «سزاوار» ۱۱ جور «زلزله» ۱۵ جور «ستیز» ۲۳ جور «احتذار» ۳۱ جور «استحقاق» ۹۵ جور و «اهتزاز» ۱۲۷ جور ! واغئن چتوری شد که ماحا طونصطیم دیکطه ...

زندگي سخت ساده است!خطر کن!وارد بازي شو!چه چيزي از دست مي دهي؟با دستهاي تهي آمده ايم،و با دستهاي تهي خواهيم رفت.نه ، چيزي نيست که از دست بدهيم، فرصتي بسيار کوتاه به ما داده اند، تا سرزنده باشيم،تا ترانه اي زيبا بخوانيم،و فرصت به پايان خواهد رسيد. آري، اين گونه است که هر لحظه غنيمتي است

كودكي از خداپرسيد خدايا توچي ميخوري وچي ميپوشي؟ ندايي در دل كودك زمزمه كرد كه غصه بندگانم را ميخورم وگناه آنان را ميپوشانم ...

وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره ، میفهمی ... پیر شده وقتی داره صورتشو اصلاح میکنه و دستش میلرزه ، میفهمی .... پیر شده وقتی بعد غذا یه مشت دارو میخوره ، میفهمی چقدر درد داره ... اما هیچ چی نمیگه.... وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو بود

چگونه می توان به تاول های پا گفت که تمام مسیر طی شده اشتباه است؟!

زن بود! حوا بود و شریک آدم قبول ، از بهشت رانده بودنش اما ذاتش بهشتی بود...بهشت در آغوشش بود اصلا با او به زمین آمده بود......شرم داشت حیا داشت مستور بود حتی وقتی عریان آغوش برای آدمش میگشود؛ نجیب بود پاک بود و زلال.......زن بود! زن..